برگزاری نشست «معرفی یک ابزار نوین مالی؛ گواهی سپرده ارزی قابل معامله» 06 مارس 2019 کد خبر : 979299

علیرضا توکلی؛ معاون تحقیق و توسعه کانون نهادهای سرمایه‌گذاری ایران در پنجاه و هفتمین نشست گفتگوهای راهبردی با موضوع «معرفی یک ابزار نوین مالی؛ گواهی سپرده ارزی قابل معامله» اعلام کرد: گواهی سپرده ارزی در واقع سندی است که نشان‌دهنده مالکیت یک واحد پول بر مبنای ارز خاصی مانند دلار یا یورو است که در یک بانک نگه‌داری می‌شود.

ایشان در ادامه گفتند ارز با نرخ ارز متفاوت است. در واقع ابزار مالی مورد بحث قرار است در خصوص مشکلات نرخ ارز در اقتصاد ایران بحث نماید که مهم‌ترین دست آورد آن همان حفظ ارزش نقدینگی مردم است. در این تحقیق نرخ ارز در بازار آزاد در تاریخ ۹۱/۱۱ به عنوان نرخ مبنای ارز، «دلار» انتخاب شده است.
انتخاب نرخ مبنا در این تاریخ فرضی می‌باشد.

از دیدگاه وی این گواهی ۴ مرحله دارد:

۱: یک نهاد ارزی بخشی از منابع خود را برای مدت نسبتا زیادی مثلا ۴ ساله سرمایه‌گذاری می‌کند، بانک عامل به این گواهی سپرده بلندمدت نرخ سود را معادل نرخ سود بلند مدت سپرده‌ای ارزی اعطا خواهد کرد، ضمانت نرخ سود و اصل پول با بانک مرکزی خواهد بود.
۲: نهاد ارزی مزبور بلافاصله این گواهی را نزد سازمان بورس پذیرش خواهد کرد.

۳: نهاد ارزی با اعلام اطلاعیه رسمی بخشی از این گواهی را برای عموم عرضه خواهد کرد، نهاد ارزی منابع ریالی حاصل را صرف مصارف ریالی خود خواهد کرد.
۴: در روزهای بعد نهاد ارزی بصورت تدریجی اقدام به‌عرضه اوراق خود در بازار نموده تا بدین وسیله جریان نقدینگی بازار را حفظ کند.

گواهی سپرده ارزی بر پایه دلار می‌باشد که هر گواهی معادل یک دلار با نرخ سود سالانه ۴ درصد و با سررسید ۴ سال از تاریخ ایجاد سپرده می‌باشد.

از جمله مشخصات نهاد ارزی از دیدگاه این اقتصاددان، می‌تواند هر شخص حقوقی باشد که به منبع ارزی دسترسی داشته و به منظور تعهدات ریالی خود نیاز به ریال داشته باشد.
برای مثال شرکت‌های پتروشیمی و سایر شرکت‌هایی که محصول صادراتی دارند.