کانون نهادهای سرمایه گذاری ایران


هدایت نقدینگی به بخش تولید مهم‌ترین کارکرد بازار سرمایه

18 دسامبر 2018
کد خبر : 978851



علی سعیدی، عضو سابق هیأت‌مدیره سازمان بورس و اوراق بهادار: نیاز بازار تغییر نکرده است. تقاضا برای تولیدات شرکت‌های بورسی سرجای خود قرار دارد و باید مراقب طرف عرضه باشیم. طرف عرضه هم به سرمایه در گردش نیاز دارد.

پس اگر سرمایه در گردش تامین شود، شرکت می تواند وضعیت خود را متعادل نگه دارد. اگر اقدام خاصی انجام نشود، به علت تورم، ظرفیت مورد استفاده شرکت ها کاهش یافته و عرضه محصول نیز کاهش می یابد. پایین آمدن عرضه محصول به کاهش سودآوری منجر شده و وضعیت سهام شرکت نیز در بازار ثانویه تحت تاثیر قرار خواهد گرفت.

به‌گزارش روابط‌عمومی کانون به نقل از پایگاه خبری بازار سرمایه (سنا)، علی سعیدی، عضو سابق هیات مدیره سازمان بورس و اوراق بهادار، چشم انداز آتی بازار سرمایه را ترسیم کرد و در خصوص حرکت شاخص گفت: شرایط شاخص، امروز با سال پیش بسیار متفاوت است. سال گذشته و حتی چندین سال پیش تر از آن، فعالین بازار سرمایه با نماگری بین ۵۰ تا ۸۰ هزار واحد روبرو بودند و در سال جاری این عدد به ۱۹۰ هزار واحد رسید.

معاون اجرایی سابق سازمان بورس ادامه داد: در کانال ۵۰ تا ۸۰ هزار واحدی تغییرات ۱۰۰۰ یا ۲۰۰۰ واحد طی یک روز غیر طبیعی و برای آن زمان، عدد بزرگی بود. اما شاخص در یک فاصله نه چندان طولانی به شدت افزایش داشت و از عدد متوسط ۷۰ هزار به ۱۹۰ هزار واحد رسید.

سعیدی افزود: شرایط  گذشته باعث شد در ذهنیت تحلیل گران و کارشناسان، تغییر سه هزار واحد عجیب باشد، اما با توجه به ارقام فعلی شاخص، این رشد بزرگ نیست و  نسبت آن به درصد عدد بزرگی نمی شود و کاهش  یا افزایش ۲۰۰۰ واحدی شاخص در کانال ۱۹۰ هزار به معنای تغییرات کهکشانی و سقوط نیست.

این کارشناس ارشد بازار سرمایه با بیان اینکه مسیله بعدی بازار سرمایه شرایط کلان اقتصادی و انتشار اخبار تحریم ها بود، گفت: زمانی که تحت تاثیر اخبار ذهنیتی ایجاد شود مبنی بر اینکه شرکت ها برای صادرات یا واردات دچار مشکل می شوند، امکان خرید ماشین آلات و تجهیزات را ندارند و در عین حال نسبت به آینده هم نا اطمینانی باشد، سرمایه گذاران وارد فضای احتیاطی می شوند. اخبار مربوط به تحریم های در فرآیند تصمیم گیری سرمایه گذاران بازار سرمایه خلل ایجاد کرد. از طرف دیگر افرایش قیمت دلار، جایگزینی، افزایش سود آوری ناشران بورسی صادرات محور و عدم همراهی غرب با سیاست های ایالات متحده باعث شد ارزش سهام افزایشی و تقاضا برای خرید باقی باشد.

وی ادامه داد: این نا اطیمانی از شرایط آینده و در عین حال افزایش ارزش سهام باعش شده سرمایه گذار در یک فضای خوف و رجا قرار بگیرد. همیشه در بازارهای مالی این گونه است. همین قرار گرفتن در شرایط خوب و بد، نوسان را افزایش می دهد.

عضو سابق هیات مدیره سازمان بورس و اوراق بهادار افزود: در حال حاضر باید بازار سرمایه پل بین وجه نقد مازاد و بخش مولد اقتصاد باشد و این مهم ترین موضوع است. در کشور به اندازه کافی و حتی بیش از نیاز نقدینگی داریم. همین مازاد نقدینگی است که در بازارهای مختلف، تقاضاهای غیرواقعی و تورم های مقطعی را در بخش های اقتصاد ایجاد می کند. از آن طرف، در بخش تولید نیاز به نقدینگی داریم. یکی از مهم ترین کارکردهای بازار سرمایه این است که بتواند این منابع مازاد را به نیازمندان نقدینگی در بخش تولید برساند و هر چه بیشتر این ارتباط را برقرار کند، در رسیدن به هدف خود موفق تر می شود. حال اینکه تا چه حد در این حوزه موفق باشیم، خود را در بازار ثانویه نشان می دهد.

سعیدی با طرح این پرسش که چرا در شرایط فعلی تامین مالی بخش مولد اقتصاد از مسیر بازار سرمایه اهمیت دارد؟ گفت: زمانی که حجم فعالیت شرکت ها افزایشی می شود به سرمایه در گردش بیشتری نیاز پیدا می کنند. همچنین در شرایط تورمی حتی اگر حجم فعالیت شرکت ها اضافه نشود، باز هم به سرمایه در گردش بیشتری نیاز دارند. علت آن است که با سطح تولید یکسان، شرکت باید پول بیشتری برای مواد اولیه بدهد و سایر هزینه های شرکت هم افزایشی می شود. به واسطه این که دوره گردش عملیات شرکت ها معمولا طولانی است باید سرمایه در گردش را افزایش دهند. در نتیجه در شرایط فعلی کلید ثبات اقتصاد کمک به بخش مولد از طریق تامین مالی کم هزینه است و بازار سرمایه مهمترین نهاد تحقق آن محسوب می شود.

این استاد دانشگاه با اشاره به اینکه اگر سیستم بازارمالی کشور در تامین مالی سرمایه در گردش موفق باشد، شرکت ها به راحتی کار خود را انجام می دهند، گفت: نیاز بازار تغییر نکرده است. تقاضا برای تولیدات شرکت های بورسی سرجای خود قرار دارد، و باید مراقب طرف عرضه باشیم. طرف عرضه هم به سرمایه در گردش نیاز دارد. پس اگر سرمایه در گردش تامین شود، شرکت می تواند وضعیت خود را متعادل نگه دارد. اگر اقدام خاصی انجام نشود، به علت تورم، ظرفیت مورد استفاده شرکت ها کاهش یافته و عرضه محصول نیز کاهش می یابد. پایین آمدن عرضه محصول به کاهش سودآوری منجر شده و وضعیت سهام شرکت نیز در بازار ثانویه تحت تاثیر قرار خواهد گرفت.